Το κορμί, τεντωμένο στητό, καμαρώνει περήφανο άτι. Φουσκωμένα μυαλά με τα μπράτσα γερά να λυγίζουν τ’ ατσάλι, και μια γλώσσα, περίσσια μεγάλη. Μα η ψυχή τους μικρή, μαραμένη, δειλή, σαν μικρό πετεινάρι.
Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *
Σχόλιο *
Όνομα *
Email *
Ιστότοπος
Αποθήκευσε το όνομά μου, email, και τον ιστότοπο μου σε αυτόν τον πλοηγό για την επόμενη φορά που θα σχολιάσω.
Powered By Digisol
